Regionalna kolekcja wikliny użytkowej

Arboretum w Bolestraszycach znajduje się w regionie o żywych tradycjach plecionkarskich. Leżący w pobliżu ośrodek wikliniarski skupiony wokół Rudnika nad Sanem ma 130-letnią tradycję. To rzemiosło jest źródłem utrzymania dla kilku tysięcy plecionkarzy i plantatorów wikliny. Wikliniarze z Podkarpacia opierają swoją produkcję o wiklinę amerykankę (Salix americana), czyli pochodzącą z Ameryki. Odmiana ta jest eksploatowana przez dziesięciolecia i straciła swoje pierwotne walory. Jest atakowana przez wiele chorób i szkodników. Odnowienie jej stało się koniecznością. Arboretum w Bolestraszycach jako placówka naukowa postanowiło się włączyć w ten proces widząc pilną potrzebę zmian. Założono kolekcje wierzb użytkowych, aby wyselekcjonować odmianę najbardziej wartościową w plecionkarstwie i odporną na szkodniki. Kolekcja liczy kilkadziesiąt odmian wierzb. Początkiem jej były zasoby własne placówki i zbiory Stanisława Dziubaka z Tarnobrzega. Kolekcję wzbogacono wieloma odmianami przywiezionymi z wyprawy naukowej do Czech. Jest ona stale poszerzana. Obserwując trendy panujące w Europie Zachodniej, modę na ekologię a więc wiklinę naturalną, o pięknych barwach kory, Polska musi szybko przewartościować poglądy na ten temat. W naszym wikliniarstwie wciąż dominuje okorowana wiklina gotowana, która już od dłuższego czasu nie znajduje uznania w oczach zachodnioeuropejskich odbiorców. W celu sprawdzenia nowych odmian Arboretum w Bolestraszycach przy współpracy z Tarnobrzeskim Domem Kultury od wielu organizuje Międzynarodowe Plenery Artystyczne i sympozja z wikliną w roli głównej. Efekty tych działań wzbogacają przestrzeń ogrodu, podnoszą jego walory i atrakcyjność, artystom dają nowe możliwości wypowiedzi twórczej i stanowią swoisty poligon doświadczalny.