Oddział – Arboretum Cisowa

Arboretum w Cisowej jako polana śródleśna położone jest w centrum zalesionego Pogórza Przemyskiego o zróżnicowanej konfiguracji terenu (309-420 m npm). Obejmuje obszar 283 ha, otoczony jest naturalną linią brzegową lasów bukowo-jodłowych. Posiada zróżnicowany układ hydrologiczny z licznymi potokami i progami skalnymi oraz wodospadami. Główna oś komunikacyjna sieci drogowej i osadniczej biegnie wzdłuż doliny potoku Cisowa. Do niej amfiteatralnie opadają łagodnymi tarasami i stokami, okoliczne wzgórza.

W śródpolnych jarach i wąwozach zachowane są zbiorowiska roślinne z rzadkimi i zagrożonymi gatunkami flory polskiej. Rośnie tu ostrożeń siedmiogrodzki, wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, pierwiosnek lekarski, w dolinach potoków żywokost sercowaty. Wtórne łąki charakteryzują się półnaturalną roślinnością (ponad 120 gatunków). Naturalne leśne zbiorowiska z bukiem, jodłą i grabem, z domieszką klonu jaworu, lipy drobnolistnej, zachowane są w śródpolnych smugach i jarach. Część Arboretum w Cisowej do 1946 r. położona była w obrębie nadleśnictwa Cisowa i należała do Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Została ona, w formie darowizny przekazana w 1929 r. razem z ponad dwudziestoma innymi majątkami ziemskimi PAU przez Pawła Tyszkowskiego.

Głównym celem Arboretum w Cisowej jest czynna ochrona flory krajowej oraz zabezpieczenie w warunkach ex i in situ różnorodności biologicznej. Utrzymanie stałych niezmienialnych powierzchni, w tym stanowisk roślin nieleśnych. Jednocześnie prowadzi się tu badania nad wtórną sukcesją leśną w cyklach wieloletnich oraz utrzymuje kolekcje roślin ginących, rzadkich i zagrożonych, a także historycznych odmian drzew i krzewów owocowych, głównie jabłoni.
Niezależnie od czynnej ochrony przyrody trwają prace nad utworzeniem regionalnego centrum edukacji przyrodniczej. Prowadzony będzie stały monitoring w zakresie ochrony roślin rzadkich, zagrożonych, ginących i chronionych.

Plan Arboretum w Cisowej

Mapa dojazdu